Bila Ibu Rindu Ayah

Tetiber teringat zaman ayah ngn ibu aniq bercinta dolu2..
bukan lah zaman mirc pon..

back in 2003..mase tu dh ada dh icq la..
tapi internet access cm payah sket la untuk si ibu ni..

ayah nya senang sket..sbb tok abah aniq ader langgan
tm.net kot kalo tak silap time tu..

yg dial up tu..punyer la lama kn nk tnggu dier connect..

Masa tu bukan kami takde henpon..
tp mcm sesak jugak la kalo sekali topup 60 hinggit..

sebulan sekali pun tak tentu ibu aniq ni nk topup..
cuma ayah yang kaya sikit rajin menopup..hihi

kalau time kuliah ok la lagi kn..msg sket..
pastu ajak jumpe kt kafe kalo nk borak

bila balik cuti semester...waarrrrghh!..rindu bleh..
 (haha..sila jgn muntah ijau)

Jadi waktu ni lah ibu jd penunggu setia cyber cafe kt pekan alor gajah tu..

ada satu time tu..ayah aniq bg akaun tm dier untuk ibu surf internet dr rumah
dpt la on desktop kt umah tu

pastu..penah gak ayah aniq kirim webcam kt ibu dier ni (post la..)..
sbb rindu nk tgk muka nyer psal..hihi

penah jugak si ibu print ayat2 yang ktorg chatting tu nk blk baca..

hahahaha..gila la time tu (gelak besar sendri.. :p)

bila ingat2 balik..wahh,gigih nye kami bercinta kn ;)

Dah..ckup2 recall kesah lama tuh..kembali ke tahun 2011 pulok..

skrang tak pyh susah2 tnggu komputer connect internet guna dial up..
on lappy, terus on broadband..

tak pyh susah topup 60 hinggit sebulan..pakai postpaid sudah..

umur meningkat, income pn bertambah..tidak lg bergantung kt elaun..
dulu student..skarang ngajo student..

henpon plak dh ada internet access (tapi kami takde la)..
kemera 3g pn lengkap..

hujung jari je kalo rindu tu..tgh dok sign report kt tmpt keje pon
si ayah bleh buat 3g call untuk tgk cinta hati dia..
ibu ngan aniq la..

Tapi bila si ayah bertukar kerja di laut..
semua benda yang mudah tadi Allah tarik balik

walaupun si ayah hanya di perairan malaysia (terengganu) jer..

tapi henpon tak dibenarkan dibawa ke tmpt kerja..
dan internet access tersangat la terhad..

dia hanya boleh menggunakan company email je..
bukak website lain tak bleh..

nk buat call pon gune i-talk...
masa terhad sbb dia kena beratur menunggu giliran untuk buat panggilan

paling lama pon dia rajin nak berborak dalam setengah jam jer..

sbb ramai lagi org lain yg beratur kt belakang

Mula la kaedah lama dipraktikkan..email pon jadilah

so..through email jela kami borak..
lebih2 lagi bila si ayah kt satellite platform (platform anak)

sbb kt situ..telefon yang guna i-talk pun takde..
huh,syahdu je ek

dlm zaman2..stay connected nih..ada lagi orang merindu-rindu nih..

agaknyer..dh lama ilang perasaan rindu tu kot..
tu yang terlebih heart feeling..

yelah, bila masa pulak nk rindu kalau dh kawin kn..
blk kerja jumpa..huhu

Ok lah...cukup la cerita kami ni..
lagi 20 tahun aniq baca kisah ni..mau gelak dier kot..

cinta agung ibu ayah dier ni..hehe.. *malu..blushim2

Tak sabar tnggu ayah aniq reply email esok ;)

Tapis Oilfield Sunset

..kami melihat matahari dan bulan yang sama..